شرکتها دو گزینه برای تصمیم گیری پیرامون سود کسب شده دارند: می توانند سود را به سهامداران در قالب سود نقدی بپردازند، یا در شرکت به صورت سود انباشته سرمایه گذاری مجدد نمایند. در این مطالعه رابطة بین نقدشوندگی و میزان پرداخت سود نقدی با کنترل مشخصه های شرکت شامل اندازه، سودآوری و فرصتهای رشد بررسی شد. حجم معاملات با لحاظ نمودن سهام شناور آزاد و همچنین نسبت تعداد روزهای معاملاتی سهام به عنوان معیار نقدشوندگی لحاظ گردید. نتایج مدل رگرسیون خطی برای 945 شرکت پذیرفته شده طی سالهای 9333 تا 9311 نزد بورس اوراق بهادار تهران نشان میدهد سرمایه گذاران در بورس، عوامل نقدشوندگی سهام شامل نرخ گردش سهام و نسبت روزهای معاملاتی را به عنوان متغیری برای توضیح میزان سود تقسیمی در نظر نمی گیرند. همچنین رابطة سودآوری و اندازة شرکت با میزان سود تقسیمی تأیید نشد. اما رابطة مثبت و معنادار فرصتهای رشد با درصد سود تقسیمی مورد تأیید قرار گرفت. به بیان دیگر، سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران از فرصت های رشد به عنوان معیاری برای تعیین میزان سود تقسیمی شرکتها استفاده میکنند.
)