تأثیر و نقش دولت در دیرش سهام در بورس اوراق بهادار تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه مالی و بیمه، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 دانشجوی دکتری مهندسی مالی پردیس بین المللی کیش دانشگاه تهران، کیش، ایران.

3 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

در سال‌های اخیر مفهوم دیرش سهام به عنوان یک سنجه ریسک برای توضیح بازده انتظاری در مدل‌های قیمت‌گذاری دارایی سرمایه‌ای معرفی شده است؛ تحقیقات تجربی نشان می‌دهند ساختار زمانی بازده سهام، نزولی است در حالیکه با افزایش دیرش و به دلیل افزایش ریسک‌های مترتب بر سرمایه‌گذاری‌های انجام شده طی زمان، انتظار بر افزایش بازده است. در این تحقیق با استفاده از فرمول دیچاو برای محاسبۀ دیرش سهام، مقادیر دیرش را برای نمونه‌ای از شرکت‌های بورس اوراق بهادار تهران طی دوره 1387 تا 1397 محاسبه کرده و مجموعۀ نمادهای مورد بررسی به چهار سبد بر حسب دیرش تقسیم گردید. مقایسۀ میانگین دیرش و بازده چهار سبد نشان می‌دهد که ساختار زمانی بازده سهام در ایران نیز نزولی است؛ موارد مختلفی برای توضیح این رفتار ارائه شده است و در این تحقیق به نقش دولت در قیمت‌گذاری محصول شرکت‌ها، به عنوان یک عامل مؤثر و معنادار در عدم کارایی بورس اوراق بهادار پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد سرکوب بیشتر قیمت محصول بنگاه تولیدی توسط نظام قیمت‌گذاری دولتی، با ارزشگذاری بالاتر قیمت سهام شرکت در بازار و در نتیجه میانگین بازده کمتر سهم رابطۀ مستقیم دارد. لذا فروش سهام شرکت‌های با بیشترین سرکوب قیمت محصول (شرکت‌های با دیرش بیشتر) و خرید سهام شرکت‌های با کمترین سرکوب قیمت محصول (شرکت‌های با دیرش کمتر)، به عنوان یک استراتژی سرمایه‌گذاری مطرح می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

State’s regulatory role in implied equity duration of Tehran Stock Exchange

نویسندگان [English]

  • Ali Namaki 1
  • Pejman Shabanpourfard 2
  • Rasoul Saadi 3
1 Assistant professor, Department of Financial Management and Insurance, University of Tehran, Tehran, Iran.
2 Ph.D. Candidate in Financial Engineering, Kish International Campus of the University of Tehran, Kish, Iran.
3 ***Assistant professor, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Implied equity duration has been developed in recent years as a risk measure in capital asset pricing models to explain expected returns. Empirical studies indicate a downwards-sloping pattern in the term structure of equity returns; nevertheless, longer duration implies higher expected returns mostly because longer investment horizon is positively associated with more risks. In this research we employ Dechow’s formula to calculate implied equity duration of a sample of firms listed on Tehran stock exchange from 2008 to 2018. The sample is divided into four portfolios sorted in terms of duration. The results indicate a downwards sloping terms structure of equity return. In the literature a number of reasons are proposed to explain this pattern; we refer to the state’s regulation in the pricing of firm’s products or services. According to the results the more regulatory interference in the pricing of firms’ products and services, the higher stock valuation and the less expected returns; thus our proposed investment strategy is to take short position in the stocks with the most price suppression of the products (high duration stocks) and to take long positions in the stocks with the least price suppression of the products (low duration stocks).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Term Structure of Equity Return
  • Duration
  • State Regulation
  • Valuation

مراجع

1.Campbell, J., & Cochrane, J. (1999). By force of habit: Aconsumption-based explanation of aggregate stock market behavior, Journal of Political Economy 107, 205–251.
2.Campbell, J., & Mei, J. (1993). Where do betas come from? Asset pricing dynamics and the sources of systematic risk, Review of Financial Studies 6, 567–592.
3.Campbell, J., & Vuolteenaho, T. (2004). Bad beta, good beta, American Economic Review 94, 1249–1275.
4.Cassella S., & Golez B., & Gulen H., Kelly P. (2019). Horizon bias and the term structure of equity returns Available at SSRN
5.Cornell, B., (1999). Risk, duration, and capital budgeting: New evidence on some old questions, Journal of Business 72, 183–200.
6.Davallou, M., & Varzideh, A., & Safari, A. (2020). Investigation of the impact of equity duration on total and systematic risk. Journal of Financial Management Strategy, 8(2), 93-109 (In Persian).
7.Davallou, M. (2017). Overvaluation, opacity and crash risk. Journal of financial management perspective, 7(17), 87-111 (In Persian).
8.Dechow, P. M., & Sloan, R. G., & Soliman, M. T. (2004). Implied equity duration: A new measure of equity risk. Review of Accounting Studies, 9(2-3), 197-228.
9.Ebrahimi, S. K., Bahraminasab, A., Parvaneh, S. (2016). Product Market Competition, Free Cash Flow, Over Investment and Low Investment. Empirical Studies in Financial Accounting Quarterly, 13(50), 137-156
10.Fadaei Nejad, M., & Delshad, A. (2018). Investigate the effect of managerial Myopia on future stock returns in companies listed on Tehran stock exchange. Journal of financial management perspective, 8(21), 51-69 (In Persian).
11.Fama, E. F., & French, K. R. (1992). "The Cross-Section of Expected Stock Returns". The Journal of Finance. 47(2), 427-465.
12.Fullana, O., Nave, & J. M., & Toscano, D. (2018). The implied equity duration when discounting and forecasting parameters are industry specific. Accounting & Finance, 58, 179-209.
13.Golarzi, G. & Danayi, K. (2019). Evaluation of Shareholders’ overreaction and its comparison in small and large companies (Case Study: Accepted companies in Tehran stock exchange). Journal of financial management perspective, 9(25), 59-76 (In Persian).
14.Gonçalves, A. (2018). The Short Duration Premium. Journal of Financial economics article in press.
15.Gourti, H., & Soroushyar A. (2018). Implied Equity Duration and Excess Stock Return: The Evidence from Tehran Stock Exchange. Financial Engineering and Portfolio Management, 9(36), 243-258 (In Persian).
16.Haroorani, H., & Arabi, H. (2020). Evaluating the Laws, regulations and pricing principles of pricing regolatory agencies in Iran. Eqtesqde-e-Tqtbiqi 6(2), 319-347 (In Persian).
17.Hodrea, R., (2015). An intraday analysis of the market efficiency-liquidity relationship: The case of BVB stock exchange. Procedia economics and finance 32, 1432-1441.
 18.Khajavi, S., & Ebrahimi, M. ((2012). Product market power and stock market liquidity: evidence from companies listed on Tehran stock exchange. Journal of financial management perspective, 2(9), 91-105 (In Persian).
19.Lettau, M. & J. A. Wachter (2007). Why is long-horizon equity less risky? A duration-based explanation of the value premium. The Journal of Finance 62 (1), 55-92.
20.Macaulay, F. R. (1938). Some Theoretical Problems Suggested by the Movements of Interest Rates, Bond Yields, and Stock Prices in the United States since 1856. New York: National Bureau of Economic Research.
21.Mohrschladt, H., & Nolte, S. (2018). A new risk factor based on equity duration. Journal of Banking & Finance, 96, 126-135.
22.Monjazeb, M.m Mohammadi, H., Hosseini Sahi, A. (2006). State and Market Performance in Iran Economic Growth. Journal of Economic Research, 6(22), 123-160.
23.Nissim, D. & S. Penman (2001). Ratio analysis and equity valuation: From research to practice. Review of Accounting Studies 6 (1), 109-154.
24.Noori Youshanlui, J., Farokhani, H. (2013). Discriminatory pricing in comparative competitive rights, Administrative Law, 1(2), 159-220
25.Park, Y. K., & Choi, H. S. (2019). Equity Duration Puzzle and Investors' Demands: Evidence from Korea. International Journal of Business & Society, 20(2), 793-810.
26.Pourpartovi, M. Danesh Jafari, D. Jalal Abadi, A. (2009). An analogy of monopoly and concentration in certain domestic industries. Journal of Economic Research, 9(35), 129-154.
27.Weber, M. (2018). Cash flow duration and the term structure of equity returns. Journal of Financial Economics, 128(3), 486-503.
چشم انداز مدیریت مالی
دوره 11، شماره 34
شهریور 1400
صفحه 9-34

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار